De Meulewiekers

Tijdens het prinsenschap van Frans van Tilburg sr. Zijn er natuurlijk een paar pronkzittingen geweest, hieronder is te zien hoe het programma er op 11 november 1968 uit zag.

Erg veel is er niet meer teug te vinden over het eerste jubileum maar een goed verhaal en een nieuw lied zit er nog wel in:

Toen Elden inmiddels bij Arnhem was ingedeeld ontdekten we, ondanks de grote hoeveelheid carnavalsverenigingen, de Gemeenteraad het presteerde om toch op Carnavalsmaandag te vergaderen (Rosenmontag). Dit was voor ons als jongste Arnhemse carnavalsvereniging een goede gelegenheid om met de hele ploeg, inclusief boerenkapel, tijdens de vergadering de raadzaal binnen te stappen en de burgemeester plechtig te laten beloven om op rosenmontag geen vergadering van B&W te zullen houden. Voor deze belofte werd de burgemeester onderscheiden met de huisorde.

Het Meulewiekerslied: Op de wijze van: Maar wie hold van mekaar

Met de drie dolle dagen,
zetten we ELDEN op z’n kop 2x
Holladié, holladio

Mor da géf allemaol niks
Want wie hold van mekaor, 2x
Holladié, holladio.

En de Meulewiekers uur Elden, die maker wér lol,
En de stemming is bést en de glaozen zien vol,
Zo géét da mor deur tot ‘s mergens vroeg,
Van ‘t carnaval kriegen we toch nooit genoeg.
Refrein 2x

De prins en zien vrolliedie doen ‘t ok weer best,
En Harry de praotert die zurgt veur de rest,
De garde die danst, ‘t is bar um te zien,
De raodsléje doen zich te goed aon de wien.

Refrein 2x

En kiek j’ien de zaol dan ziej al genoeg,
‘t is daor ‘n barre gezellige ploeg,
en iedereen zingt en iedereen lacht,
en dat is nou net wat wij hadden verwacht.

Refrein 2x

Beste Meulewieksters en Meulewiekers,

Toen onze voorzitter mij vroeg of ik ook een stukje in het boekje wilde schrijven, heb ik dat met beide handen aangenomen en wel om twee redenen;

Ten eerste:

Om u te bedanken voor de geweldige medewerking en de ovatie, die ik van jullie mocht ontvangen, toen ik daar als “nuchtere” Prins uit de zak van Sinterklaas te voorschijn kwam.
En ook de receptie en de tweede avond was geweldig dankzij de Raad van Elf, gardes en jullie allen.

Ten tweede:

Wij hebben er pas twee avonden opzitten, dus de meeste komen nog en ook daarvoor vraag ik jullie aller medewerking, want tenslotte vieren we maar een keer in ons bestaan het 3e lustrum en als wij dat samen doen, dan moet dat slagen.

Beste narren en narrinnen, mag ik dan ook namens Mijn Hofdame u allen geweldige leutige en plezierige carnavalsdagen toewensen, onder het motto:

Hoerá – Hoerá – Hoerá,
Ter ere van het 15 jarig bestaan.

Wist je dat uit 1982:

– Onze voorzitter de nieuwe voorzijde van ons podium ontworpen heeft.
– Dat dit ontwerp in record tijd bij J. Schouten in elkaar is gezet.
– Dat wij langs deze weg José Schouten nog willen bedanken voor alle koffie en andere drankjes.
– Dat Henk Eggenhuizen in de Mooieweg op 12 oktober al geoefend heeft met de Prinsenwagen voor de optocht.
– Dat H. Simons tijdens de optocht alleen maar wil meerijden als er een fles Jägermeister op de wagen is.
– Dat alle avonden gehouden worden in de Meulenburcht, Ons Huis, zaal open 19:00.
– Dat het Mêilballenbal voor iedereen toegankelijk is, entree: leden fl 5,= niet leden fl 15,=.

Omdat foto’s meer zeggen dan woorden volgen hier een paar plaatjes uit de oude doos. Ook is er een leuk verhaal toegevoegd over alle oud prinsen.












22 jaar oud prinsen

Harry Simons is een naam die in heel Elden bekend is. Een naam die zo nauw verbonden is met de Meulewiekers, dat wij nog steeds niet goed beseffen dat hij er niet meer is.

Wij hebben in betrekkelijk korte tijd twee maal afscheid van hem genomen.
De eerste keer met een gezellig feest, veel gelach en diverse lofprijzingen, waar hij overigens helemaal niet van gediend was.
De tweede maal voorgoed en veel te vroeg.

De toespraak die zijn broer tijdens de begrafenis hield, bracht ook onze gevoelens onder woorden.

Hij was dan wel afgetreden als president, maar als bestuurslid konden wij nog geregeld een beroep op hem doen, hij stond altijd voor ons klaar.

Tijdens zijn ziekte ben ik geregeld bij hem op bezoek geweest, hij zat dan op zijn vaste stek op de bank, had het liefst dat je op z’n minst een paar uur bleef zitten en was vol belangstelling voor het wel en wee vaan (zijn) Meulewiekers.
Als je naar zijn gezondheid informeerde zei hij steevast; “Ja Ben, wat zal ik er van zeggen, ik voel me prima”.

Mede dankzij hem is de carnaval in Elden wat die nu is, niet meer weg te denken uit het hem zo na aan het hart liggende Eldense verenigingsleven.

Tijdens de soms rumoerige vergaderingen gaf hij altijd eerlijk zijn mening, wat niet altijd in dank werd aanvaard, maar waarvan achteraf meestal bleek dat het wel de juiste was!

Hij regelde alles, vooral de minder leuke karweitjes. Als je hem wel eens vroeg of hij daar geen hekel aan had, was altijd het antwoord: “Waarom, dat doe je toch gewoon voor de vereniging!”

Bij echt moeilijke kwesties, keek hij altijd even voor zich uit, beet eens op zijn onderlip, streek over zijn kale bol en dan kwam er altijd wel een bruikbaar advies.

Als hij tijdens een gezellige avond in zijn ton stond, zag je hem zichtbaar genieten met van die echte pretoogjes achter zijn brillenglazen. Wie kent niet zijn bekende uitdrukking: “Geweldig,geweldig!”

Een ding stond altijd voorop, dat was zijn gezin! Altijd als wij ergens heen gingen of er stond iets bijzonders op het programma, dan was steevast zijn antwoord: “Ja luister eens jongens, dat moet ik toch eerst even met Truus overleggen.”

Zonder de steun van zijn vrouw, die altijd volledig achter hem stond, had hij zich nooit zo voor de Meulewiekers in kunnen zetten!

Ondanks dat wij wisten dat hij ernstig ziek was, kwam zijn overlijden totaal onverwacht. Wij waren met stomheidd geslagen.

We hadden Harry zo graag nog een paar rustige jaren gegund, om van zijn afscheidscadeau te kunnen genieten, het heeft helaas niet zo mogen zijn.

We hebben met zijn familie en zijn uitgebreide kennissenkring op waardig wijze afscheid van hem genomen.

Een ding is zeker , de stempel die Harry Simons op de Meulewiekers heeft gedrukt, zal slechts heel langzaam slijten.

Ben van Brandenburg
Voorzitter

Een stukje van Henk de IV

Beste leden van de Meulwiekers,

Het eerste jaar als Prins van de Meulewiekers zit er al weer op, en ik moet zeggen dat ik er van genoten heb. Het was een geweldig seizoen met vooral tijdens de dolle dagen stampvolle zalen. De optocht was ondanks het slechte weer groter dan vewacht en zeer goed verzorgd, dat geeft weer moed voor de toekomst. Ook de straatprijs heeft weer nieuwe allure gekregen nu de Tappisstraat zich in de strijd heeft geworpen. Natuurlijk zal de Westerveldse straat dit niet op zich laten zitten en iedereen kijkt met spanning uit naar de optocht van het komend seizoen. Hierbij roep ik dan ook alle straten op om zo origineel mogelijk te versieren en probeer de trofee in handen te krijgen. Al met al was het een zeer geslaagd seizoen en daarvoor wil ik iedereen die een bijdrage, in welke vorm dan ook, heeft geleverd hartelijk bedanken.

Na zo’n geslaagd seizoen blijven er echter altijd nog wel wensen over. Zo zouden wij graag meer leden op de vooravonden willen verwelkomen tijdens het officiële gedeelte en misschien zijn er onder onze leden ook nog mensen te vinden die actief deel willen nemen in de organisatie van de avonden. Hiermee bedoel ik dan het verzorgen van een optreden. Ingehuurde artiesten zijn wel leuk, maar optredens van eigen mensen worden toch het meest gewaardeerd. Uit eigen ervaring weet ik hoeveel plezier je hieraan kunt beleven. Degenen die zich geroepen voelen kunnen zich wenden tot de activiteitencommissie. Laten we gezamenlijk proberen het nieuwe carnavalsseizoen 1995-96 weer tot een groot succes te maken.

Tot slot wens ik iedereen een heel fijn en gezellig carnaval toe.

Bijna is het weer zover: een nieuw seizoen van onze carnavalsvereniging “de Meulewiekers”. Een seizoen vol verassingen die ja als echte Meulewieker/ster zeker niet mag missen.
Allereerst een aantal geheimzinnige gebeurtenissen op het podium die menigeen (vooral ondergetekende en mijn hofdame) al aardig wat kriebels hebben bezorgd.

In april kreeg ik een telefoontje van Henk van Elk met de vraag wat ik er van zou vinden als men mij wat veren in de muts zou steken, Ik kan jullie vertellen dat het echt even stil was aan de telefoon. Het antwoord was natuurlijk JA.

Ik ben me er zeker van bewust dat wij (het Prinsenpaar) geen gemakkelijke taak zullen hebben, immers we hebben toch afscheid genomen van een fantastisch Prinsenpaar.
Maar als ik om me heen kijk en zie hoe alle commissies, gardes en bestuur hard aan het werk zijn met de voorbereidingen om het 32e seizoen tot een groot succes te maken, zal mijn inzet om het zover te laten komen ook minimaal 100% zijn.

Meulewiekers/sters, samen met al deze mensen en vooral niet te vergeten met jullie in de zaal moet dit seizoen zeker een geweldig seizoen worden.

Ik hoop met jullie steun een fantastisch carnaval te vieren in de zaal bij “Ons Huis”.
Ik hoop jullie allemaal te begroeten op 16 november en geloof me, ik ben net zo nieuwsgierig naar jullie als jullie naar mij.

Op 21 april 1998 in onze voorzitter en grootvorst Ben van Brandenburg overleden.

Ben is ruim 30 jaar actief betrokken geweest bij de vereniging.
Hij was de tweede Prins van onze vereniging en vanaf dat moment was Ben niet meer weg te denken bij de Meulewiekers.
Hij heeft verschillende functies binnen de vereniging gehad; secretaris, voorzitter en grootvorst.
Binnen de vereniging werd nooit tevergeefs een beroep op Ben gedaan, van het ophalen van oud papier tot het opruimen van de zaalversieringen na de avonden.

Ben was een man die liever op de achtergrond bleef, ondanks dat hij voorzitter en grootvorst was. Het belang van de vereniging stond bij hem altijd voorop. Als anderen van een avond carnaval hadden genoten was voor hem de avond geslaagd.

Vergaderen was voor Ben ook een “sociaal gebeuren”, het moest ook gezellig zijn. Menige vergaderingen liepen nog wel eens uit omdat Ben afdwaalde van het onderwerp, terwijl de laatste moppen werden uitgewisseld.
Maar wanneer er een standpunt moest worden ingenomen kon hij door zijn opstelling – blijven praten – toch tot een oplossing komen, waarbij all partijen vrede hadden. Hij hechte ook veel aan normen en waarden en wilde tradities in ere houden.
Na de vergadering genoot hij van het napraten of een potje kaarten onder het genot van een “bokbiertje”.

Hij beleefde veel plezier aan de optredens van de Meulestenen, waarvan hij lid was.
Hij wist wat het betekende om op te treden en kon daardoor als geen ander genieten van optredens van eigen leden.

Ben had vorig seizoen al besloten dat hij het wat rustiger aan wilde doen en het voorzitterschap aan de jongere generatie wilde overdragen. Hij had er persoonlijke vertrouwen in dat er binnen de vereniging voldoende kwaliteit aanwezig was om zijn rol over te nemen.

Helaas heeft hij van het jubileumjaar, waar hij zo naar had uitgezien, maar weinig mee mogen maken.
Toch bleef hij tot het laatst betrokken bij zijn Meulewiekers.

Ben droeg de Meulewiekers in zijn hart en wij Meulewiekers zullen Ben in ons hart blijven dragen.

Carnavalsvereniging de Meulewiekers

Een stukje van Henri Wieland:

Carnavalistische Meulewiekers

Ik denk met veel plezier terug aan alle avonden die druk bezocht werden en ik wil de waardering uitspreken vaoor iedereen die met het verkleden rekening heeft gehouden met de thema’s.
Daarnaast hebben we met de groep : LINEDANCERS”veel lol gehad in de voorbereiding. Ik was van mening dat niemand mij een dansje kon aanleren, gelukkig dachten meer raadsleden er ook zo over, maar door het geduld van de twee dames (Yvonne van Workum en Petra Heezen) en ons onuitputtelijke uithoudingsvermogen (onder het genot van een paar consumpties) is het ons gelukt een zeer moeilijke dans aan te leren. Het was echt de moeite waard.

Ook wil ik terug kijken naar onze optocht. Groter en mooier dan voorgaande jaren. Veel deelnemers met daarbij steeds meer mooi verklede enkelingen, paren, groepen en wagens. Helaas zijn er maar een paar prijzen te verdelen en heeft de jury jaarlijks een zware taak om de juiste jurybeoordeling te geven. Toch wil ik persoonlijk op deze wijze alle andere deelnemers nog complimenteren. Jaarlijks de concurrentie aangaan met de andere groepen is geen eenvoudige opgave omdat de creativiteit en de wijze waarop de zkaen voor de optocht in elkaar geknutseld worden steeds grootser worden opgepakt.
Afgelopen jaar hebben we afscheid genomen van het prinsenpaar Rob en Sabine. Beiden hebben 2 jaar vol enthousiasme invulling gegeven aan het gezicht van de vereniging.
De vergaderingen zijn inmiddels ook weer op wollen gang en zo langzamerhand beginnen wij binnen het bestuur, raad van elf, en de vrijwilligers alweer de kriebels te krijgen voor het nieuwe seizoen.

Een seizoen waar wij starten met een nieuw prinsenpaar en nieuwe muziek. Beiden goed voor een flitsende carnavalistische start met de pronkzitting. Ik hoop dat iedereen wee aanwezig zal zijn met de vooravonden.

Allemaal een goed en gezond carnavalsseizoen toegewenst.

Een driewerf Alaaf

Henri Wieland
President

Meulewiekers,

Je hoort altijd de verhalen rondom de benadering en de aanloop naar de nieuwe prins voor de Meulewiekers. Ik dacht altijd: het zal allemaal wel meevallen.
Het is daadwerkelijk zo, zoals mijn illustere voorgangers hebben neer geschreven in de programmaboekjes.
Je wordt door een bestuurslid benaderd met de vraag of je de nieuwe Prins wil worden. Ik hoefde daar niet lang over na te denken. Ik vind het een hele eer om voor een periode van twee jaar Prins te zijn van de Meulewiekers.
De keuze voor de hofdame was voor mij niet moeilijk. Natuurlijk moet een hofdame ook “Ja”zeggen. Gelukkig heeft ze dat ook gedaan.

Afspraken over het kopen van het prinsenpak, kleding voor de hofdame, de overdracht ervan, dingen afstemmen etc. Het was een hele toer om dit verborgen te houden binnen Elden. In die periode lijkt het wel of iedereen je in de gaten houdt. Afspraken op verschillende, niet voor de hand liggende plaatsen, om te voorkomen dat je samen wordt gezien met Henk van Elk. Een geheim is tenslotte ook een geheim of niet soms!

Ik ben inmiddels goed bijgepraat over alles wat er gaat gebeuren in het nieuwe seizoen. Samen met de hofdame kijken we uit naar de pronkzitting.
Het pak is binnen en dat geldt ook voor de jurk van de Hofdame.
We hebben er zin in en daarnaast vind ik het ook lastig om me niet te verspreken.

Alle Meulewiekers tot ziens op de Pronkzitting.

Beste Meulewiekers,

Hier dan de eerste officiële woorden van het nieuwe prinsenpaar.
Lang hebben we niet hoeven twijfelen toen de vraag kwam of wij George en Sharien op wilden volgen.
Natuurlijk wil je als Meulewieker graag het voortouw nemen tijdens de carnaval, al zal het niet meevallen om onze voorgangers te evenaren.

Het uitzoeken van het pak en de jurk heeft inmiddels de eerste gezellige dagen opgeleverd,
een prima begin van onze carnaval.
Als iedereen in de zaal er net zoveel zin in heeft als wij dan zal het allemaal wel goed komen en zal ook het komende
seizoen er weer eentje worden waar andere verenigingen een voorbeeld aan kunnen nemen.
Want carnaval dat vier je natuurlijk bij de Meulewiekers!!!!

Wij wensen iedereen een prima carnaval.

Alaaf, Alaaf, Alaaf.

Prins _______
Hofdame _______

Als u echt graag wilt weten wie wij zijn en niet kunt wachten tot de 13e?
Kras dan onze naam weg met een muntje.

Een woordje van het bestuur en je kan het hele jaar nog eens nalezen in de bijgevoegde link

Beste Meulewiekers,

Het jubileumjaar is voorbijgevlogen. Tevreden kunnen we terugkijken op een bijzonder seizoen.
Dat is mede de verdienste van de jubileumcommissie. Zij zijn toch degene die, met de hulp en inzet van vele anderen,
het jubileum invulling hebben gegeven door het organiseren van de diverse activiteiten.

Het jaar ging van start met de installatie van de jubileum prins, prins Jan II de Kredietwaardige.
Samen met zijn hofdames Tessie en Margit kunnen we stellen dat er weer een leuk “setje” aan het hoofd van onze vereniging staat. Ze hebben laten zien dat ze super enthousiast zijn en er 100% voor willen gaan.
In november was er ook nog de jubileumreceptie, een komen en gaan van leden, oud prinsen, raads- en bestuursleden. Daarnaast waren er ook vertegenwoordigers van allerlei Eldense verenigingen en bevriende carnavalsverenigingen. Het was gezellig en ging door tot laat in de middag. Op de verenigingsavond was het druk en er hing een goede sfeer.

Januari was een bijzondere maand. Het matinee was iets bijzonders. Dank zij vele uren van voorbereiding waren we getuige van een perfect geregisseerde middag met vele te gekke optredens. Rob en Willie presenteerden deze middag op een ludieke manier.
Alle lof voor degenen die deze middag hebben georganiseerd.

De jubileumavond voor de leden en genodigden was, met een spetterend optreden van de “Gebroeders Ko”, net als de overige activiteiten geslaagd.

Om zo’n jubileumjaar te organiseren heb je de steun van de sponsoren, adverteerders en club van 44 natuurlijk hard nodig, zonder hun steun is het simpelweg niet mogelijk om dit op deze wijze te organiseren. Voor deze steun zijn wij hen zeer erkentelijk.
Met een volle zaal tijdens de 55+ avond werd een begin gemaakt richting dolle dagen.
De dolle dagen zijn zonder uitzondering druk bezocht en ontspannen en zeer gezellig.
De nieuw gebouwde wagen was helaas niet zo degelijk als verwacht, maar ook dit probleem werd zoals altijd snel en adequaat opgelost.
We kunnen nog steeds trots zijn op onze vereniging en gaan op naar de 55 jaar.

Beste Meulewiekers,

Zoals jullie wel weten gaat Henk van Elk rond Koninginnedag, vaak op de fiets, op zoek naar een nieuwe prins.

In die periode kregen wij na tienen onverwachts telefoon. Mijn vrouw nam de telefoon op; aan de andere kant van de lijn klonk de stem van een moeilijk verstaanbare man. Op zijn vraag of de heer des huizes thuis was, antwoordde mijn vrouw bij het zien van mijn hoofdschuddende beweging dat ik er niet was. De verbinding werd vervolgens verbroken.

Toen ik daarna rustig zat na te denken wie het geweest zou kunnen zijn, begon er in één keer een lampje te branden en bedacht ik me dat het heel misschien Henk van Elk was.

Echt overtuigd van die gedachte was ik niet, dan zou hij wel nog een keer bellen als het wel zo was. Maar ik kreeg toch al een klein beetje de kriebels in de buik. Er gingen een paar dagen overheen en toen was er weer een telefoontje in de late avonduren. Nu nam ik zelf op en het bleek weer die man te zijn die moeilijk te verstaan was. Nadat hij eerst vroeg of ik deel wilde uitmaken van de boekjescommissie, stelde hij de vraag of ik dan misschien in het nieuwe carnavalsseizoen prins van de Meulewiekers wilde worden. Natuurlijk gaf ik volmondig “ja” als antwoord. De man gaf daarop te kennen dat hij al voor mijn deur stond en bij het opendoen zag ik Henk van Elk staan. Eenmaal binnen stelde hij nogmaals de vraag of ik de prins van de Meulewiekers wil worden. Opnieuw zei ik ja en de zenuwen gierden me door het lijf.

Henk vroeg wie ik aan mijn zijde wilde hebben met de carnavalsdagen. Ik heb hem verteld wie ik graag als hofdame wilde hebben en aan hem was de taak om dit in gang te zetten. Na een paar dagen kreeg ik groen licht. De hofdame was bekend.

We hebben een afspraak gemaakt ergens in een café en onder het genot van een drankje hebben we het een en ander doorgesproken. Het voornaamste was om zo snel mogelijk een pak te laten maken. Henk had dan ook meteen een afspraak gemaakt met een zaak in het zuiden des land. Op een avond zijn we er heengegaan om een mooi pak aan te laten meten. We kregen nog wat proefstukjes stof mee om de kleding van de hofdame er op aan te passen.
Na, in diverse winkels gezocht en gepast te hebben, is ook de hofdame geslaagd en hebben we alles compleet.

Nu nog volhouden om een paar maanden de mond dicht te houden, want er wordt in Elden al heel wat af geroddeld over wie de nieuwe prins en hofdame zijn …..

Tot aan de pronkzitting

Prins …. .. Hofdame..…

Beste Meulewiekers,

Wat zou je doen als Henk van Elk ineens voor je staat met de vraag of je de nieuwe prins van de Meulewiekers wil worden? Ik wist het antwoord al voor als het mij ooit zou gebeuren en dit jaar was het dan zo ver. Wij waren op een verjaardag al flink aan het gissen over wie de nieuwe prins zou gaan worden, niet wetende dat ik een paar dagen later zelf gevraagd zou worden. Ik had het echt niet aan zien komen maar Henk wist mij op een moment dat ik het niet verwachtte te overvallen met DE vraag. Mijn antwoord was natuurlijk JA!

Nadat Henk de vraag had gesteld zei hij dat hij snel contact met mij op zou nemen. Toen ik van de schrik was bekomen kwam het pas echt goed binnen. Hoe nu verder? Zal zo’n pak mij wel staan? Door het enthousiasme is het lastig om jezelf de eerste dagen thuis of elders niet te verspreken. Henk nam gelukkig snel contact op en we spraken af. Weet je al wie je hofdame gaat worden? Of krijgen we een prinses? Gelukkig was ik daar snel uit. Al heel snel was het geregeld en konden we verder gaan met plannen.

Het pak passen.. Ja, dit was een hele gebeurtenis. Waar spreek je af? Gaan we met 1 of 2 auto’s? Je wil gewoon echt niet dat iemand je samen ziet. Toen we eenmaal daar waren kon het passen beginnen. Met buiten 28 graden en daar binnen gevoelsmatig nog warmer krijg je de meest dikke en afgrijselijke pakken aangetrokken. Maar na heel erg veel gelach en leuke opmerkingen kwamen we er toch uit en hebben we een mooi pak uitgezocht.

Naast de kleding uitzoeken moesten we natuurlijk ook nog wat andere zaken regelen. Weer kwamen er wat vragen bij ons op. Welke medailles vind jij mooi? Welke muziek voor de openingsdans? Kunnen wij eigenlijk wel dansen? En zo gingen we nog even verder. Gelukkig waren we het snel met elkaar eens en waren de dingen snel geregeld.

Nu met het schrijven van dit stukje begint het allemaal wel erg te kriebelen. Het raden naar het nieuwe Prinsenpaar gaat nog even door en wij doen daar heel leuk aan mee. Sorry alvast voor allen die we in de maling hebben genomen!

Gelukkig hoeven we niet lang meer onze mond te houden. Wij hebben ontzettend veel zin in de Pronkzitting waar het eindelijk bekend gemaakt gaat worden.

Met de Meulewiekers achter ons weten we zeker dat het 2 mooie jaren gaan worden.

Tot zaterdag 15 november!

Groetjes, Prins… en Prinses/Hofdame…

Een stukje oven hoe Prins Frank en Hofdame Manon het hebben ervaren:

Lieve Meulewiekers,

Het nieuwe seizoen gaat weer bijna beginnen.
Dat betekent dat er ook een nieuw prinsenpaar gaat komen ie ons komend seizoen en ook in ons jubileum jaar voor zullen gaan.

Als je dit schrijft heb je pas door hoe snel de afgelopen 2 jaar zijn gegaan.

Het gevraagd worden en het daarna stilhouden, stiekem afspreken en kleding passen, alsof het gisteren was.
Nadat we in ons eerste jaar al echt genoten hadden, hebben we dat samen in ons 2e jaar 125 % gedaan.
Het gaat je allemaal makkelijker af omdat je dan gewend bent en weet wat er van je wordt verwacht en gaat komen.

De dansen van de gardes, maar ook de meiden zelf, waren fantastisch. Het optreden van de eerstejaars, top.
Maar vooral de energie die je krijgt van alle Meulewiekers in de zaal, die net zoals wij hebben genoten van ons huisorkest Remixx.

Wat een voorrecht om dit te mogen doen voor de vereniging. Ook de sfeer op het podium, Raad van Elf en Convent, is altijd top. Dit komt ook tot uiting in het aantal personen die meegaan naar de uit avonden bij andere verenigingen. We dragen dan met onze vereniging ook de ons zo bekende Meulewiekers sfeer uit en dat wordt zeer gewaardeerd. Dat kun je ook zien aan het aantal verenigingen die ons (willen) bezoeken.

We zijn heel blij en trots dat we 2 zulke mooie jaren hebben gehad maar dit had natuurlijk niet gekund zonder de inzet van velen. Iedereen binnen de vereniging, maar ook de vrijwilligers en sponsoren, heel erg bedankt daarvoor.

We hebben ervan genoten en ons best gedaan om er voor iedereen een super carnaval van te maken, het was erg bijzonder om de laatste avond met alle Meulewiekers met blauw wit zwaaiende lichtjes af te sluiten. Een kippenvel moment voor ons.

We wensen het nieuwe prinsenpaar heel veel plezier en succes de komende seizoenen. Maak er samen met alle Meulewiekers een fantastisch feest van.

Alaaf, alaaf, alaaf.

Frank en Manon